Η χένα στο χρόνο και στον κόσμο.
Η λέξη henna προέρχεται από την αραβική ονομασία για το φυτό Lawsonia Inermis. Τη συναντούμε, ωστόσο, με διαφορετικά ονόματα σε πολλούς πολιτισμούς και κουλτούρες. Στα βόρεια της Ινδίας, στο Πακιστάν και στο Μπαγκλαντές ονομάζεται «Mehndi», στη Μαλαισία τη συναντάμε ως «Gorintaaku», ενώ στη νότια Ινδία, στη Σιγκαπούρη και στη Σρι Λάνκα, όπου χρησιμοποιούν φρέσκα φύλλα και όχι την πούδρα της, την ονομάζουν «Marudhaani». Η χένα χρησιμοποιούνταν από γυναίκες και άνδρες για να βάψουν τα μαλλιά ή τα γένια τους, αλλά και να στολίσουν με σχέδια την επιδερμίδα τους σε εορτασμούς, σε γάμους και θρησκευτικές τελετές στην ανατολική Μεσόγειο από την Εποχή του Oρείχαλκου. Στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης έχουν βρεθεί τοιχογραφίες, που χρονολογούνται πριν την έκρηξη του ηφαιστείου το 1680 π.Χ., οι οποίες απεικονίζουν νεαρές γυναίκες με χένα στα νύχια και τις παλάμες τους. Σήμερα, καλλιεργείται κυρίως στη δυτική Ινδία, στο Πακιστάν, στο Μαρόκο, στην Υεμένη, στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία, στο Σουδάν και στη Λιβύη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για τα σχόλιά σας :)